တိုင္ပတ္အက နဲ႔ ပုရိသေတြကို စြဲေဆာင္ေနတဲ့ ျပည့္တန္ဆာမ်ား

အနီေရာင္ ဇာပု၀ါ ခပ္ပါးပါး ကာရံထားတဲ့ မီးေရာင္ မွိန္မွိန္ အခန္းထဲက မိန္းကေလး တဦးဟာ စတီးတိုင္တလုံးကုိ လက္တဘက္နဲ႔ ဆြဲကိုင္ၿပီး သူမရဲ႕ ခႏၶာကုိယ္ အလွအပကုိ အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ လွည့္ပတ္ျပေနတဲ့ ေဖ်ာ္ေျဖမႈကေတာ့ လမ္းသြား လမ္းသြာ လူထု ပရိတ္သတ္ရဲ႕ အာ႐ုံကုိ အမွန္တကယ္ပဲ ဖမ္းစားႏိုင္ပါတယ္။

လူစည္ကားတဲ့ လမ္းမေပၚရွိ ႏွစ္ထပ္ အေဆာက္အအုံ တခုရဲ႕ ၀ရံတာမွာ မရပ္မနား ပတ္ျပေနတဲ့ အဲဒီ မိန္းကေလးကို ည ေစ်း တန္း ေလွ်ာက္ေနၾကတဲ့ လူအုပ္ႀကီးထဲက လူႀကီး၊ လူငယ္၊ ကေလးေတြက အစ စိတ္၀င္ တစား ၾကည့္ၾကသလို၊ အဲဒီ ေနရာကုိ တႀကိမ္မွ မေရာက္ဖူးေသးတဲ့သူေတြအတြက္ေတာ့ တကယ့္ အထူးအဆန္းလိုျဖစ္ေနၾကမွာပါ။

“အဓိကေတာ့ သူ႔ကုိယ္သူ ေၾကာ္ျငာ ၿပီး ခႏၵာကုိယ္ေရာင္းတာေပါ့၊ တကယ္လို႔ သူ႔ကုိ ႀကိဳက္တဲ့သူ ရွိရင္ အတူေနဖို႔ အျပင္ကုိ ေခၚသြားလို႔ရတယ္၊ ေစ်းေတာ့ ႀကီးတယ္၊ တခ်ဳိ႕ဆို တနာရီကုိ ဘတ္ ၁၀၀၀ ေလာက္ေပးရတယ္၊ အျဖဴေတြကပဲ ေခၚတာမ်ား ပါတယ္” လို႔ ပေတာင္ (Patong ) ကမ္းေျခမွာ အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ ကုိျမင့္ေဇာ္ေအာင္ က ေျပာပါတယ္။

ထိုင္းႏိုင္ငံ ေတာင္ပိုင္း၊ ဖူးခက္ေဒသရွိ ပေတာင္ ( Patong ) ကမ္းေျခက ဘမ္ဂလာ (Bangla walking street ) လို႔ ေခၚတဲ့ ညေစ်းတန္း တေလွ်ာက္က အရက္ဆိုင္၊ ဘီယာဆိုင္ေတြရဲ႕ အေပၚထပ္ ၀ရံတာမွာ အဲဒီလို တဦးတည္း တိုင္လွည့္ပတ္ျပတာ ရွိသလို ဆိုင္ထဲေတြက ဘားေတြမွာလည္းပဲ တိုင္ပတ္ျပေနတဲ့ အမ်ဳိးသမီးငယ္ အမ်ားအျပားရွိၾကပါတယ္။

ဘမ္ဂလာ လမ္းမရဲ႕ ေဘးတဘက္တခ်က္မွာ အရက္ဆိုင္၊ ဘီယာဆိုင္ေတြ၊ ဘားေတြ၊ ကလပ္ေတြ၊ စားေသာက္ဆိုင္ေတြ ခ်ည္းပါပဲ။

ဆိုင္ေတြထဲမွာေတာ့ ဘရာစီယာအက်ီၤနဲ႔ အတြင္းခံေဘာင္းဘီသာသာရွိတဲ့ အ၀တ္အစားမ်ဳိး ၀တ္ဆင္ထားၾကတဲ့ အ မ်ဳိးသမီး ေလးေတြဟာ အမ်ဳိးသားေတြနဲ႔အတူ ဘီယာေသာက္သူကေသာက္၊ ကသူကနဲ႔ စတဲ့ ပုံစံမ်ဳိးစုံကုိ ေတြ႔ရပါတယ္။

အဲဒီ လမ္းနဲ႔ အနီးတ၀ုိက္မွာေတာ့ ဆူညံသံေတြနဲ႔ျပည့္ႏွက္ေနတဲ့ အတြက္ ဆူညံသံကလြဲရင္ တျခားဘာသံကုိမွ သဲသဲကြဲကြဲ မၾကားရပါဘူး။

အဲဒီအနားမွာ ထမင္းဆိုင္ဖြင့္ထားတဲ့ ကိုသန္းလႈိင္ က “က်ေနာ္ ဒီကုိစေရာက္တုန္းကေတာ့ အရမ္း႐ိုင္းတယ္လို႔ ျမင္တာေပါ့၊ ဒါေပမယ့္ ၾကာလာေတာ့လဲ ႐ိုးသြားတာေပါ့ေလ၊ သူတို႔ ေတြဟာ စား၀တ္ေနေရး အတြက္ ႐ိုး႐ိုးသားသား လုပ္တာပဲလို႔ ျမင္ လာတယ္၊ ဒါေပမယ့္ တဘက္က ၾကည့္ျပန္ရင္လဲ အတုျမင္ အတတ္သင္ ဆိုသလိုပဲ တျခား မိန္းကေလးေတြကပါ ဒီလို ျဖစ္ လာမွာကုိေတာ့ စိုးရိမ္တယ္” လို႔ ေျပာပါတယ္။

ျမန္မာႏိုင္ငံမွာလည္းပဲ ခရီးသြားလုပ္ငန္းေတြ ဖြံ႔ၿဖိဳးလာေရးအတြက္ အစိုးရ က လုပ္ေဆာင္ေနတာေတြ႔ရပါတယ္။ ခရီးသြား လုပ္ငန္းေတြ တိုးတက္လာျခင္းနဲ႔အတူ ႏိုက္ကလပ္ေတြ၊ အရက္ဆိုင္၊ ဘီယာဆိုင္ေတြ၊ ဘားေတြေပါမ်ားလာမွာ ျဖစ္ၿပီး၊ ျပည့္ တန္ဆာလုပ္ငန္းေတြလည္း တိုးပြားလာမွာေသခ်ာပါတယ္။ အဲဒီလို တိုးပြားလာမယ့္ လုပ္ငန္းမ်ဳိးေတြကတဆင့္ မိမိတို႔ ႐ိုးရာ ယဥ္ေက်းမႈကုိ ကူးစက္ ႐ိုက္ခတ္လာႏိုင္မယ့္ အရာေတြကုိ ကာကြယ္ဖို႔ အတြက္ေတာ့ ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ထားဖို႔ လိုပါလိမ့္မယ္။

ဖူးခက္ ကမ္းေျခတေလွ်ာက္မွာ ကမ္းေျခငယ္ေလးေတြ ၁၁ ခု ရွိၿပီး၊ ပေတာင္ကမ္းေျခကေတာ့ အစည္ကားဆုံး ျဖစ္သလို ဘမ္ဂလာ ညေစ်းဟာလည္းပဲ အပန္းေျဖစရာ ေနရာအမ်ားအျပားထဲက အစည္ကားဆုံး ေနရာ တခုပါ။

အေဆာက္အအုံ အေပၚထပ္မွာ တဦးတည္း တိုင္ပတ္ျပေနတဲ့ ေနရာမ်ဳိးကုိေတာ့ ဒစ္စကုိဘားလို႔ ေခၚၿပီး၊ အဲဒီလိုဘားမ်ဳိး ရွိ တာကုိ လူေတြသိၿပီး လာခ်င္ လာေအာင္ဆြဲေဆာင္ စည္း႐ုံးတဲ့အေနနဲ႔လုပ္ေဆာင္ထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။ တိုင္ပတ္ၿပီး လွည့္ လည္ ကျပေန တဲ့ အမ်ဳိးသမီးကုိ ေငြေၾကး သီးသန္႔ ေပးရပါတယ္။ ၀ရံတာေပၚမွာ တိုင္ပတ္ျပတာရယ္၊ ဆိုင္ထဲကဘားေတြမွာ တိုင္ပတ္ျပတဲ့ ပုံစံ ဆိုၿပီး ၂ မ်ဳိးရွိကာ၊ ၀ရံတာေပၚက တိုင္ပတ္သူကိုေတာ့ ေစ်းပိုေပးရပါတယ္။

တိုင္ပတ္ၿပီးကျပတဲ့ အမ်ဳိးသမီးတဦးရဲ႕ တလအတြက္ လစာကေတာ့ ထိုင္းဘတ္ေငြ ၁၅၀၀၀ ကေန ၂၀၀၀၀ ၀န္းက်င္ရွိပါ တယ္။ ကေနတာကုိ သေဘာက်ၿပီး အျပင္ေခၚသြားမယ္ဆိုရင္ေတာ့ တညတာ ေဖ်ာ္ေျဖခအတြက္ ဘတ္ေငြ ၂၀၀၀၊ ၂၅၀၀ ၀န္း က်င္ေပးရပါတယ္။ ၁၀ ေပ ပတ္လည္ တေနရာကုိ ဘားတခုလို႔ သတ္မွတ္ထားၿပီး အဲဒီဘားကုိလာတဲ့ ဧည့္သည္အေရ အတြက္ ေပၚ မူတည္ၿပီး အမ်ဳိးသမီးေတြ က ထိုင္ေပးၿပီး ျပဳစုေပးရပါတယ္။

တခ်ဳိ႕ဘီယာဆိုင္ႀကီးေတြထဲမွာ ဆိုရင္ ဘားေတြ ၂၀ ကေန ၅၀ ေက်ာ္ေလာက္ရွိၿပီး၊ ဘားတခုမွာ အမ်ဳိးသမီး တဦးစီက တိုင္ ပတ္ လွည့္ျပေလ့ရွိၿပီး၊ စားေသာက္သူေတြကုိ ေဖ်ာ္ေျဖ ေပးရေလ့ရွိပါတယ္။ တိုင္ပတ္ေနတဲ့ အမ်ဳိးသမီးကုိ သေဘာက်တဲ့ အမ်ဳိး သားေတြ ရွိရင္ အတူအေဖာ္ေနေပးဖို႔ ငွားရမ္းႏိုင္ပါတယ္။

“ဆိုင္ခန္းထဲမွာ တိုင္ပတ္ျပတာကုိေတာ့ ဂုိးဂုိးဘားလို႔ ေခၚပါတယ္၊ အဓိကေတာ့ ဧည့္သည္ေခၚတာေပါ့၊ ပိုက္ဆံရဖို႔အတြက္ သူတို႔ ခႏၶာကုိယ္ကုိ ျပၿပီးေတာ့ လူေခၚတဲ့သေဘာေပါ့၊ အဲဒီလို လုပ္ျပရင္ လာတဲ့ ဧည့္သည္က ႀကိဳက္ရင္ ေစ်းညွိတယ္၊ ၿပီး ရင္ သူ႔ အတြက္ ဘားကုိ အေလွ်ာ္ေပးရတယ္၊ ၿပီးတာနဲ႔ အျပင္ကုိေခၚသြားတာေပါ့”လို႔ ကုိသန္းလႈိင္ က ေျပာပါတယ္။

ဘမ္ကလာ ညေစ်းဟာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ထဲက ဘေလာက္တခုစာေလာက္ပဲ ရွည္လွ်ားပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ လမ္းတေလွ်ာက္ လုံးမွာ ဘီယာဆိုင္ေတြ၊ ဘားေတြ၊ ကာရာအိုေက ဆိုင္ေတြနဲ႔အလြန္တရာမွ စည္ကားပါတယ္။ လမ္းတေလွ်ာက္လုံးက ဆိုင္ေတြမွာ အလုပ္ လုပ္ေနၾကတဲ့ အမ်ဳိးသမီးႀကီး၊ ငယ္ မေရြးဟာလည္းပဲ ဘရာစီယာသာသာ အက်ီၤနဲ႔စကတ္တို ဒါမွမဟုတ္ ေပါင္ရင္းထိ တိုထားတဲ့ ေဘာင္းဘီေတြကုိပဲ ၀တ္ဆင္ထားၾကပါတယ္။

အဲဒီေနရာကုိ ေရာက္ဖူးေနၾက၊ ျမင္ေနၾကမဟုတ္တဲ့ သူ တဦးဦး အေနနဲ႔ေတာ့ ျမင္ရတာ ႐ိုင္းစိုင္းလိုက္တာလို႔ ျမင္မွာပါ။

အေနာက္တိုင္း ယဥ္ေက်းမႈနဲ႔လိုက္ေလ်ာ ညီေထြမျဖစ္သူ တဦး အေနနဲ႔ဆိုရင္ေတာ့ တကယ့္ကုိ စည္းလြတ္၊ ၀ါးလြတ္ ျဖစ္ ပ်က္ေနၾကတယ္လို႔ ထင္ခ်င္စရာ ေကာင္းပါတယ္။

ႏိုင္ငံတကာ ဧည့္သည္ေတြ သန္းခ်ီလာလည္ေနၾကတာဟာလည္းပဲ အဲဒီလို အရာေတြေၾကာင့္လို႔ ဆိုရမွာပါ။ ထိုင္းႏိုင္ငံဟာ ခရီးသြား လုပ္ငန္းမွာ ေအာင္ျမင္သလို တျခားတဘက္မွာ လည္းပဲ ျပည့္တန္ဆာ လုပ္ငန္းေတြ မႈိေပါသလို ေပါမ်ား လာေန ပါတယ္။ စီးပြားေရးဘက္က ၾကည့္ရင္ အလုပ္ျဖစ္တယ္လို႔ ထင္ရသလို တဘက္ကလည္း ယဥ္ေက်းမႈ ဓေလ့ေတြ ဆုံး႐ႈံး သြားတာေတာ့ အမွန္ပါပဲ။

ဘမ္ဂလာ ညေစ်းရဲ႕ ဘားေတြထဲက ျပည့္တန္ဆာ အမ်ဳိးသမီး အမ်ားစုဟာ ထိုင္းႏိုင္ငံသူေတြနဲ႔လာအိုသူေတြျဖစ္ၿပီး၊ ကေမာၻဒီး ယားနဲ႔ျမန္မာ အမ်ဳိးသမီး အနည္းငယ္ရွိတယ္လို႔ သိရပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံကလာတဲ့ အမ်ဳိးသမီးအမ်ားစုကေတာ့ ဖူးခက္ ေဒသ ကမ္းေျခေတြက ကာရာအိုေက ဆိုင္ေတြမွာ အမ်ားဆုံး ရွိတတ္ပါတယ္။ အဆင့္ျမင့္တဲ့ ဟိုတယ္ႀကီးေတြမွာေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံ က လာသူေတြကုိ ဘယ္ေနရာအတြက္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ အသုံးျပဳတာ နည္းပါးပါတယ္။ ၾကယ္ ၃ ပြင့္အဆင့္နဲ႔ေအာက္ေတြမွာပဲ ျမန္ မာေတြကုိ အသုံးျပဳေလ့ရွိပါတယ္။

ထိုင္းႏိုင္ငံဟာ ဗုဒၶဘာသာ ႏိုင္ငံျဖစ္သလို ဒီမုိကေရစီ ႏိုင္ငံတခုလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ အလားတူ ခရီးသြား လုပ္ငန္းကုိ ဦးစား ေပး လုပ္ေဆာင္ေနတဲ့ ႏိုင္ငံျဖစ္တဲ့အတြက္ ခရီးသြား ဧည့္သည္မ်ားလာတာႏွင့္အမွ် မ်ားျပားလာေနတဲ့ ႏိုက္ကလပ္ေတြ၊ ဘီယာဆိုင္ေတြ၊ ျပည့္တန္ဆာ လုပ္ငန္းေတြကုိလည္း တရား၀င္ လုပ္ကုိင္ခြင့္ ေပးထားပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ ခရီးသြားလုပ္ငန္းနဲ႔အတူ ဆက္စပ္ ျဖစ္ေပၚလာႏိုင္တဲ့ HIV/AIDS တို႔လို ကူးစက္ေရာဂါေတြ မျပန္႔ပြားေရး အ တြက္လည္း ျပည့္တန္ဆာ လုပ္ငန္းနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အသိပညာေပး လုပ္ငန္းေတြကုိ NGO ေတြကေရာ အစိုးရ အာဏာ ပိုင္ေတြကပါ အေလးထား လုပ္ေဆာင္ေပးေလ့ရွိတယ္လို႔ သိရပါတယ္။

ထိုင္းႏိုင္ငံဟာ ရာသီဥတုေကာင္းမြန္မႈ၊ သဘာ၀ ပတ္၀န္းက်င္ စိမ္းလန္းစိုေျပမႈ၊ လည္ပတ္ခ်င္စရာ ေကာင္းတဲ့ ပင္လယ္ ကမ္း ေျခေပါမ်ားမႈ၊ ေရွးေဟာင္းနယ္ေျမေတြရွိမႈ၊ ထိုင္းလူမ်ဳိး အမ်ားစုဟာ ေဖာ္ေရြၾကၿပီး ႏွစ္လိုဖြယ္ ေကာင္းတဲ့အမူ အယာ ယဥ္ေက်းမႈ စတာေတြ က ခရီးသြား လုပ္ငန္းအတြက္ အားသာခ်က္ေတြ ျဖစ္ေနပါတယ္။

ခရီးသြား လုပ္ငန္းေၾကာင့္ ႏိုင္ငံ စီးပြားေရး တိုးတက္လာတာ၊ အလုပ္အကုိင္အခြင့္အလမ္းေတြေပါမ်ားလာတာနဲ႔ တျခား တ ဘက္မွာလဲ အရက္ဆိုင္၊ ဘီယာဆိုင္၊ ဘားေတြ၊ ေလာင္းကစား႐ုံေတြ၊ ျပည့္တန္ဆာ လုပ္ငန္းေတြ ေပါမ်ားလာတဲ့အတြက္ လူငယ္ေတြကုိ အလြယ္ တကူ ပ်က္စီးေစဖို႔ အတြက္ လမ္းေၾကာင္း လြယ္ကူသလို ျဖစ္ေနပါတယ္။

တံငါနားနီး တံငါ၊ မုဆိုးနားနီး မုဆိုးဆိုသလိုပါပဲ၊ ေငြရလြယ္တဲ့ ေနရာေတြနဲ႔ နီးတဲ့ ပတ္၀န္းက်င္က လူငယ္လူရြယ္ မိန္း ကေလးေတြ၊ ေယာက်ၤားေလးေတြအတြက္ေတာ့ အတုျမင္ အတတ္သင္ဆိုသလို ပ်က္စီးဖို႔လည္း လြယ္ကူပါတယ္။ ေခတ္ နဲ႔အညီ ၀တ္ခ်င္ စားခ်င္စိတ္ေတြႀကီးစိုးၿပီး အေတြးအေခၚ နည္းပါးတဲ့ လူငယ္ေတြ အတြက္ေတာ့ တကယ့္ ပ်က္စီးဖို႔ လြယ္ပါ တယ္။

လူငယ္ေတြကုိ အေတြးေခၚ အယူ အဆေတြ ရင့္က်င့္သူေတြ ျဖစ္လာေအာင္ ပညာေပးမႈေတြ လုပ္ေပးႏိုင္မွသာ အဲဒီ လို ပတ္၀န္းက်င္ေတြရဲ႕ ေကာင္းက်ဳိး၊ ဆိုးက်ဳိးေတြကုိ ခြဲျခားတတ္ၾကမွာပါ။

ခရီးသြား လုပ္ငန္းဖြံ႔ၿဖိဳးလာျခင္းနဲ႔အတူ ေကာင္းက်ဳိး ဆိုးက်ဳိး ေတြဟာလည္းဒြန္တြဲေနတဲ့အတြက္ မူးယစ္ေဆး အလြန္အကြ်ံ သုံးစြဲသူ တခ်ဳိ႕ကေတာ့ ဘ၀ေတြ ပ်က္စီးသြားၾကသလို တခ်ဳိ႕ကလည္း HIV/AIDS ေတြ ျဖစ္သြားၾကတယ္လို႔ ပေတာင္ ေဒသခံေတြ က ေျပာၾကပါတယ္။

ဘမ္ဂလာ ညေစ်းတန္းမွာ ဘားေပါင္း ၁၀၀၀ ၀န္းက်င္မွာ အလုပ္သမား ေထာင္ေသာင္းခ်ီရွိပါတယ္။ အနီးတ၀ိုက္မွာလည္းပဲ စားေသာက္ဆိုင္၊ ေကာ္ဖီဆိုင္၊ အ၀တ္အထည္ဆိုင္၊ အသုံး အေဆာင္ ပစၥည္း အေရာင္းဆိုင္ စတဲ့ ဆိုင္ခန္းေပါင္းမ်ားစြာ လည္း ရွိတဲ့အတြက္ အလုပ္အကိုင္ေတြ အမ်ားအျပား ေပးထားႏိုင္ပါတယ္။

“ဒီမွာက အကုန္ရွိတဲ့ အတြက္ ႏိုင္ငံျခားသားေတြကလာၾကတာပါ၊ သူတို႔ေတြလာမွပဲ က်ေနာ္တို႔ေတြက ဒါကုိ အမွီသဟဲ ျပဳၿပီး ေတာ့ အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္းေတြ ရတာေပါ့၊ အဲဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္ကေတာ့ စီးပြားေရးဘက္ကပဲ ၾကည့္ၿပီး ေကာင္းတယ္ လို႔ျမင္ တယ္၊ ဒီဘမ္ဂလာလမ္းေလး တခုတည္းနဲ႔ ဒီ ပေတာင္ ကမ္းေျခတခုလုံး က လူေတြ မီခိုစားေသာက္ ႏိုင္တယ္ ေလ”လို႔ ကုိသန္းလႈိင္ က ဆိုပါတယ္။

ဘမ္ဂလာေစ်းကုိ ညေန ၆ နာရီ ၀န္းက်င္ကေန မနက္ ၂ နာရီ အထိ ပိတ္ရက္မရွိ ဖြင့္ပါတယ္။ ထိုင္းႏိုင္ငံရဲ႕ ေန႔ ထူးေန႔ ျမတ္ အနည္းငယ္မွ အပ ေႏြ၊ မိုး၊ ေဆာင္း သုံးရာသီ လုံး ဖြင့္သလို မိုးတြင္းလို ရာသီမ်ဳိးမွာေတာင္ လူေတြ က်ိတ္က်ိတ္ တိုး စည္ကား ပါတယ္။ ထိုင္းႏိုင္ငံရဲ႕ ဒုတိယ ၿမိဳ႕ေတာ္နဲ႔ ေျမာက္ပိုင္း ၿမိဳ႕ေတာ္ ျဖစ္တဲ့ ခ်င္းမိုင္ၿမိဳ႕က နာမည္ႀကီးလွတဲ့ စေန၊ တနဂၤေႏြ ညေစ်းတို႔ထက္ စည္းကားပါတယ္။

ခရီးသြားေတြ မ်ားလာသလို တဘက္မွာလည္း မူးယစ္ေဆး၀ါး ေရာင္း၀ယ္ သုံးစြဲသူမ်ားလာတဲ့အတြက္လည္း ရာဇ၀တ္မႈ တ ခ်ဳိ႕ ျဖစ္ေပၚေလ့ရွိတယ္လို႔ သိရပါတယ္။ ရာဇ၀တ္မႈ ေတြကေတာ့ ဖူးခက္ ကမ္းေျခ အျပင္ ဘန္ေကာက္အနီးက ပတၱယား ကမ္းေျခ တို႔လို လူသူ အေရာက္ အေပါက္ မ်ားျပားတဲ့ ကမ္းေျခေတြမွာ ျဖစ္တတ္ပါတယ္။

ထိုင္းႏိုင္ငံမွာ ခရီးသြား ဧည့္သည္ အမ်ားဆုံး လာေရာက္ လည္ပတ္တဲ့ေနရာကေတာ့ ဖူးခက္ ကမ္းေျချဖစ္ပါတယ္။ ခရီးသြား ရာသီေတြမွာဆိုရင္ ဖူးခက္ေလဆိပ္ကုိ တရက္တည္းမွာပင္ လူေသာင္းခ်ီ ဆင္းေလ့ရွိၿပီး၊ ထိုင္းႏိုင္ငံရဲ႕ လူ၀င္လူထြက္ ဒုတိယ အမ်ားဆုံး ေလဆိပ္လည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ထိုင္းႏိုင္ငံကုိ တႏွစ္မွာ ခရီးသြားေပါင္း သန္း ၂၀ ကေန ၂၅ ၾကား လာေလ့ရွိပါတယ္။

ထိုင္းႏိုင္ငံရဲ႕ ျပည့္တန္ဆာ လုပ္ငန္းဟာလည္း အဓိက စီးပြားေရး လုပ္ငန္းႀကီး တခုလို ျဖစ္ေနပါတယ္။ အေနာက္တိုင္းသား တခ်ဳိ႕ကဆိုရင္ ထိုင္းႏိုင္ငံကုိ ျပည့္တန္ဆာ ထုတ္လုပ္တဲ့ စက္မႈဇုန္ လို႔ေတာင္ ေနာက္ ေျပာင္ေလ့ရွိတယ္လို႔ သိရပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ အစိုးရ ကုိယ္တိုင္က ပြင့္လင္း ျမင္သာမႈ ရွိရွိ တရား၀င္ လုပ္ကိုင္ခြင့္ေပးတာ၊ က်န္းမာေရး အသိပညာေပးမႈ စနစ္ တက် လုပ္ေဆာင္ေပးေနတာေတြေၾကာင့္ HIV/AIDS ေရာဂါကုိ အတိုင္းအတာ တခုအထိ ထိန္းခ်ဳပ္ ထားႏိုင္တယ္လို႔ လိင္လုပ္သား ေတြကုိ ပညာေပးေရးေတြ လုပ္ေဆာင္ေပးေနသူေတြက ေျပာပါတယ္။

ဖူးခက္ ကမ္းေျခမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံကလာတဲ့ ျပည့္တန္ဆာအမ်ားအျပားမရွိေပမယ့္ ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္းရွိ တျခားေဒသက ျပည့္တန္ဆာ အမ်ားစုဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံကလာသူေတြ ျဖစ္တယ္လို႔ သိရပါတယ္။

ထိုင္းႏိုင္ငံအတြင္းက အဆင့္ျမင့္တဲ့ ဟိုတယ္ ေတြ၊ ႏိုက္ကလပ္ေတြမွာသာ ထိုင္းျပည့္တန္ဆာေတြရွိၿပီး၊ ျပည့္တန္ဆာ အ မ်ားစုဟာ ၀င္ေငြ ပိုေကာင္းတဲ့ စင္ကာပူတို႔၊ ေတာင္ကုိးရီးယား၊ ဂ်ပန္စတဲ့ ႏိုင္ငံေတြမွာ ရွိတတ္ၾကတယ္လို႔လည္း သိရပါ တယ္။

ဖူးခက္၊ ပတၱယား ကမ္းေျခေတြနဲ႔ အဆင့္ျမင့္ ဟိုတယ္ေတြ က ျပည့္တန္ဆာေတြအတြက္ ေခါင္းပုံ ျဖတ္မႈ မခံရေပမယ့္ ျမန္ မာျပည္ကလာတဲ့ ျပည့္တန္ဆာ အမ်ားစုကေတာ့ သက္ဆိုင္ရာ ျပည့္တန္ဆာ ေခါင္းေတြရဲ႕ ေခါင္းပုံျဖတ္တာကုိ ခံေနၾကရ တယ္လို႔လည္း သိရတယ္။ အထူးသျဖင့္ ကုိယ့္ႏိုင္ငံသား အခ်င္းခ်င္း ေရာင္းစားၿပီး ျပည့္တန္ဆာဇာတ္ အဓမၼ သြတ္သြင္း ခံရတဲ့ ျမန္မာ ျပည့္တန္ဆာ အမ်ဳိးသမီး အမ်ားအျပားရွိတယ္လို႔ လိင္ပညာေပးေရး အဖြဲ႔ကေတြက ေျပာၾကပါတယ္။

ဧရာ၀တီ